Zapraszamy na festiwal swar.pl
W tym roku bierzemy udział aktywnie
Zapraszamy na nasze wydarzenia
Kuźnia stoi – koncert tradycyjnych pieśni obrzędowych na SWARZE
Wędrowne Dziadostwo Wrocławia na SWARZE
Warsztat tradycyjnych tańców korowodowych na SWARZE
Pieśni świętojańskie na SWARZE.
Dla cierpliwych niespodzianka – nowa odsłona Kapeli na poczekaniu:)
Zapraszamy do Sobótki
Zapraszamy na spotkania w czerwcu:)
8 czerwca 2018
Oj Biały Janie. Warsztat pieśni sobótkowych
15 czerwca 2018
Warsztat pieśni tradycyjnej – łemkowskie pieśni sobótkowe
22 czerwca 2018
Zapraszamy na spotkania w maju 2018:)
Jam session folkowe:
Folkowe jam session pod kolumnami – maj 2018
Pieśni ze Słowacji:
Pieśni ze Słowacji – spotkanie śpiewacze
Mit kosmogoniczny w bałkańskiej pieśni pasterskiej:
Warsztaty pieśni bałkańskich Kacper Siejkowski
Potańcówka korowodowa – Irena Konachowicz www.circledance.art.pl
Dolnośląskie śpiewy i pląsy Andrzej Kiszecki
Pieśni Polesia Joanna Skowrońska
Stuk puk
Hej nam hej, panie gospodarzu
Pozwolicie zakolędować?
Przyszliśmy tu po dyngusie
Zaśpiewamy o Jezusie
Dlaczego po dyngusie akurat? Żeby śpiewać o Jezusie każdy czas jest dobry. Zwłaszcza momenty ważne, istotne. Jak Wielki Dzień. Jak Wielka Noc. W dawnych czasach ludzie żyli pod słońcem, ale bardzo kochali księżyc, który róznież miał wpłym na cykle wegetacyjne roślin. A rożliny to pokarm. A pokarm to życie. Dlatego kolędowano co miesiąc. Dziś najwięcej śpiewamy kolęd w zimie, dzięki powiozaniu tego zwyczaju z Bożym Narodzeniem. Kolęda, podobnie jak choinka, stała się jedną z wizytówek tego święta, czymś, bez czego nie możemy się obejść.
Jednak zachował się jeszcze w szczątkowej formie zwyczaj kolędowania wielkanocnego.
Kolędy te – zwane również konopielkami albo pieśniami wołoczebnymi – także śpiewamy odwiedzając sąsiadów, życząc im wszystkiego dobrego, bujnego owsa, lnu, konopii… A kawalerom i dziewczętom rychłego ślubu – cóż bowiem może być pomyślniejszą wróżbą niż radość i wesele?
Życzenia i popowieści. Któż zgadnie znaczenie historii przekazywanych z pokolenia na pokolenia przez wiele wieków? Czy to beletrystyczne przedstawienie życzeń pomyślności. Czy historie mityczne? Czy sztuka słowa, wyrażająca coś, czego neisposób wyrazić inaczej. Coś. W czym każdy znajdzie coś dla siebie, może każdy coś innego. Ale coś, co pozwoli lepiej siebie zrozumieć i wieść lepszy żywot na tym świecie?
Usiądźmy zatem w kręgu i posłuchajmy
O nadobnej królowej
O rybakach, pawiu i wieńcu
O sprytnej żmii – swatce
O jeleniu z dziewiącionma rogami
A w końcu i o walce ze smokiem
Prowadzenie:
Joanna Skowrońska Centrala Muzyki Tradycyjnej, Fundacja Ważka
Zespół pieśni słowiańskiej Witeź
– koncert grupy kolędniczej
– prezentacja matreriałów audiowizualnych
– historia zwyczaju konopielek i historie jakie opowiadamy w pieśniach – wykład etnograficzny
wstęp wolny
Zrealizowano w ramach stypendium z budżetu Ministra Kultury i dziedzictwa Narodowego.
Grafika: Święty Jerzy i smok, warsztan Giovanniego Gagginiego, Genua 1449,
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Saint_George_and_the_Dragon,_Giovanni_Gaggini_workshop,_Genoa,_1449_-_Nelson-Atkins_Museum_of_Art_-_DSC08537.JPG
Opłata: 10 zł
Zapisy: chatka.tanca@gmail.com
Żegnaj Babo Marto
Odejdź za góry i lasy
Byłaś z nami w czasach mroku, dzięki Ci za to.
Dajemy Ci w podzięce czerwono-białe marteniczki.
To Ci musi wystarczyć do następnego roku.
Tak jak u nas z Marzanną, w Bułgarii z Babą Martą żegnamy się, kiedy żegnamy się z zimą.
Zawiązujemy na ręku kolorową włóczkę i czekamy.
Czekamy znaku wiosny
Choćby jeden zielony pąk
Ten znak to sygnał by zerwać marteniczkę z ręki i ruszyć w kierunku lata
Wrocławskie Towarzystwo Przyjaciół Bułgari co roku w marsu organizuje warsztaty tworzenia marteniczek i uczy jak się z nimi obchodzić.
Bo to nie takie proste
Marteniczkę robimy dla kogoś. I od kogoś otrzymujemy swoją.
To znak, że ta wiosna będzie nasza
Wspólna
Dlatego mówi się, że marteniczka to symbol miłości i przyjaźni
Kalendarzowo święto Baby Marty wypada 1 marca, my się spotykamy z nią tydzień z górą później.
Ale wiosna (podobnie jak miłość – z którą ponoć jest bardzo blisko spokrewniona) przychodzi wtedy, kiedy ona chce, a nie kiedy chcemy. Najważniejsz jest to, żebyśmy, kiedy przyjdzie, byli gotowi na jej spotkanie. I mieli na ręku marteniczkę
Zapraszamy na spotkanie z tradycyjną kulturą Bułgarii
W programie koncert muzyki bałkańskiej z elementami tańca korowodowego.
Zagrają Dimczo Angelow i Ewgienij Genew z zespółu Balkan Folk Acoustic
Czestita Baba Marta!
Wstęp: 25 zł
Zapisy: chatka.tanca@gmail.com
Radunica czyli słowiańskie wiosenne święto zmarłych tradycyjnie kontynuowane na wschodzie, gdzie na Białorusi poświęcony temuż świętu dzień, jest wolny od pracy. W Polsce pozostałością po tym święcie jest krakowska Rękawka. Radunica należy do obrządku nazywanego Dziadami, które to Dziady w kulturze ludowej występują kilka razy do roku, poza oczywistą datą 1 listopada, również w ostatki zwane Maselnicą. Cześć przodkom oddawano również w wigilię Bożego Narodzenia. Dziady występowały nawet do ośmiu razy w roku w zależności od regionu i stopnia zanikania tradycji. Towarzyszyły im tradycyjne potrawy takie jak kutia, bliny i pierogi. Podczas Radunicy toczono po grobach pisanki i ustawiano jedzenie, a nawet wieczerzano ze zmarłymi. Szczególnie wiosną wspominano zmarłe zwierzęta, gdzie psom które odeszły wrzucano pod stół kawałki mięsa. Patrzono przez rzadko tkany len z wyczekiwaniem dusz bliskich zapraszając do domu specjalnymi formułami.
Tematem warsztatów będzie tradycja Dziadów wiosennych i z nimi związane pieśni, ale i nie tylko. Część warsztatową poprzedzi wstęp w formie gawędy poświęcony tradycjom od przedchrześcijańskich po dzień dzisiejszy. Mimo, że będzie o duchach nie będzie strasznie, i mimo że będzie o zmarłych nie będzie smutno, gdyż temat odchodzenia w naszej kulturze zawsze łączył się z wędrówką, nie nicością czego pozostałością są trumny, czyli łodzie na których bliscy odpływają w podróż. Przybliżymy również XIX-to wieczne opowieści i mity chłopskie o zaświatach, niebie, piekle, czyśćcu i o tym jak Bóg z Diabłem w jednej łodzi pływali. Będzie tajemniczo.
W związku z organizowanym 21 kwietnia w grodzisku w Ryczynie piknikiem archeologicznym, w którym jedną z atrakcji będzie rekonstrukcja pochówku ciałopalnego we wczesnym średniowieczu, część pieśni tych, najbardziej archaicznych wykorzystamy w praktyce. Dla chętnych utworzymy zespół do udziału w rekonstrukcji gdyż pieśni dziadowski nie różnią się tematyką od tych towarzyszących pożegnaniom.
Wstęp: 10 zł
Zapisy: chatka.tanca@gmail.com
Wielki Tydzień to w kalendarzu liturgicznym czas szczególny.
Zmartwychwstanie jest jednym z centralnym motywów chrześnijaństwa i religii rolniczych.
Jednak poza tym, co się dzieje za bramami świątyń, jest jeszcze religijność ludowa, która znajduje własne formy wyrażania czci. W sytuacjach paraliturgicznych interpretuje na swój własny sposób symbole oficjalnej dogmatyki. A kiedy śpiewa pieśni religijne – czyni to na swój sposób, często w uświęconych tradycjach okolicznościach paraliturgicznych, jak choćby regularne spotykanie się po domoach i śpiewanie razem pieśni wielkopostnych.
Spotkajmy się zatem by śpiewać słowiańską pieśń religijną
Będzie to często pieśń wielogłosowa – tak więc przynieście nuty, by każdy mógł śpiewać z Wami Waszą ulubioną pieśń.
Tytułowe duchownyje stychy to określony rodzaj pieśni w tradycji wschodniosłowiańskiej, jednak nie będziemy się ograniczać tylko do tego rodzaju pieśni.
Sięgniemy też w czasy dawno minione…
Zajęcia bezpłatne
Czas i miejsce spotkania mogą ulec zmianie
Zapisy: chatka.tanca@gmail.com
Spotkania w ramach cyklu Piątki z kulturą tradycyjną
KLUB POD KOLUMNAMI, 50-244 WROCŁAW, PL. ŚW. MACIEJA 21. www.kolumny.art.pl
Pieśni tradycyjne z Biskupizny i innych regionów Wielkopolski.
Zapraszamy na ludowe śpiewogranie!:)
Dom Tańca od szeregu lat organizuje spotkania z autentyczną tradycją muzyczną i taneczną różnych regionów Polski, tzw. tabory. W Wielkopolsce tabor jest organizowany w Biskupiznie, a przeprowadzał go Biskupiański Zespół Folklorystyczny z Domachowa i Okolic. Mieliśmy okazję poznania wspaniałych pieśni od pani Anny Chudej i pana Franciszka Jesiaka.
Pieśni energiczne, w warstwie tekstowej często dowcipna, w warstwie brzmieniowej nieraz starodawne. Zapraszamy do wspólnego śpiewania wszystkich, którzy je znają, albo chcieliby poznać.
Na zajęciach jak zwykle pracujemy z oryginalnymi nagraniami, w tym głównie z nieocenioną Muzyką Źródeł, dzięki której mamy kontakt także z pozostałymi regionami Wielkopolski i alternatywnymi tradycjami muzycznymi (np. muzyka skrzypcowa)
Spotkanie poprowadzi Kapela na poczekaniu
Jak zwykle pełny skład Kapeli do ostatniej chwili pozostaje niespodzianką
Opłata: 10 zł
Zapisy: chatka.tanca@gmail.com
Walentynki to czas zakochanych, którzy dają sobie czekoladowe serduszka I stają się tymi, którymi – jak wierzą – chcą być najbardziej.
Szczęśliwymi.
Ale nie wszystkim się udaje.
W kurpiowskich pieśniach pojawił się nieudolny zalotnik, w krzywo uszytych portkach, którego wybranka wykpiła. Panna – leniwa do roboty aczkolwiek wyidealizowana przez wielbiciela oraz ciąża i krowa z jednym uchem, na którą łowi zięcia teściowa. Ci którzy sobie przysięgli wierność, przysięgi złamali. On ją zastrzelił w balladzie. Ona życzyła mu śmierci przed ołtarzem, gdy miał brać ślub z inną.
Dzisiejsza młodzież to też nie materiał na mężów i żony…
Źródłem tych śpiewanych historii są Zofia Szymczyk i Genowefa Szymczyk oraz pan Czesław Cichocki ze wsi Brzozowa k/Kadzidła
Pieśni kurpiowskie dzięki niechromatycznym skalom, a także głębokiej, przejmującej emisji głosu, wydobywającej jego przedmelodyczną głębię słusznie cieszą się opinią najciekawszej tradycji wokalnej w obrębie polskiej muzyki etnicznej. Nie jest łatwo się ich nauczyć, ale potem brzmią jak nic innego. Bardzo często podobne teksty i melodie występują w innych regionach. Ale nigdy nie zrobią takiego wrażenia jak pieśń kurpiowska, zwłaszcza usłyszana na żywo.
Zajęcia poprowadzi Joanna Frąckiewicz
Od kilku lat śpiewa białym głosem i chce łączyć się we wspólnym śpiewie z innymi ludźmi. Nagrywa pieśni, między innymi te śpiewane przez jej babcię, Genowefę Szymczyk.
Opłata: 10zł.
zapisy: chatka.tanca@gmail.com
Idzie luty, szykuj buty
Najcieplejsze jak się da, wiadomo bowiem – zima w pełni.
Ale każda pełnia jest jednocześnie znakiem własnego końca.
W środku zimy zostało tylko pół zimy do wiosny.
A im dalej na południe, tym wiosna bliżej.
W Bułgarii już 14 lutego winogrona zaczynają puszczać pędy.
Trzeba je przycinać, tak jak się będzie robiło przez cały okres wegetacyjny.
Mamy zatem święto wina i miłości – czy przypadkiem w tym samym terminie?
Jak miłość i wino to i taniec
Zapraszamy na warsztaty z tańców bułgarskich, na których przygotujemy się do tanecznych spotkań z bałkańską kulturą ludową, których sporo będzie tej wiosny.
Bo zbliża się święto Baby Marty kiedy to statecznie żegnamy się z zimą (w Bułgarii już pierwszego marca). Z tej okazji w Chatce Tańca zagra trzon Balkan Folk Acoustic, Dimcho Angelow i Ewgienij Genew (9 marca).
Będą też wspaniałe kapela grające muzykę bałkańską w Starym Klasztorze
jak choćby Fanfara Transylwania (także 16 lutego, po naszym warsztacie)
Warsztat poprowadzi Jolanta Misiarz, fascynatka tańców w kręgu i kultury bałkańskiej, a przy tym doświadczona instruktorka taneczna z Górnego Śląska
https://www.facebook.com/wkregutanca/
http://w-kregu-tanca.blogspot.com/p/o-mnie.html
11. http://w-kregu-tanca.blogspot.com/p/galeria.html
opłata 25 zł.
Zapisy: chatka.tanca@gmail.com
Idzie luty, szykuj buty – do tańca:)
Luty w to w ludowej obrzędowości rolniczej czas przejściowy.
Środek zimy.
Matka Boska Gromnicza (Polska), Matka Boska Wilzcza, Święto Niedźwiedzia (Bułgaria).
I co prawda stary niedźwiedź mocno śpi całą zimę, jednak właśnie teraz przychodzi czas by – ja powiadają – przerwał swój sen i przewróił się na drugi bok.
Styczniowy czas kolędników, przebierańców, czas karnawału dobiega końca.
Zamykają go nieraz huczne imprezy – ostatnie iprezy przed nastaniem postu.
Zwane u nas ostatkami, zapustami. Wiele nazw mają także w Słowiańszczyźnie wschodniej.
Najpopularniejsza to maślenica.
Już w oddali na horyzoncie zdarzeń zaczyna majaczyć wiosna.
14 lutego w Bułgarii święto przycinania winogron. Święto wina.
Na południu trochę wcześniej niż u nas – przyroda ożywa.
Zaczynamy coraz bardziej przeczuwać wiosnę.
Przeczuwać, przyzywać.
Z wiosną wrócą ptaki zza morza – i choć może jedna jaskółka wiosny nie czyni…
Dzieci robią małe ptaszki i wyrzucają je do nieba, by jednak jakoś wiosna już była z nami.
Zimo…
odejdź
Za góry za lasy
Zapraszamy kolejne spotkanie z cyklu Piątki z kulturą tradyucyjną
***
W programie:
– prezentacja audiowizualna
– koncert pieśni tradycyjnych
– zajęcia rękodzielnicze dla dzieci
– taniec korowodowy dla wszystkich
Po imprezie wspólne śpiewanie
Opłata: 10 zł
zapisy: chatka.tanca@gmail.com
Przygotowanie: Maria Tulżankowa
Spotkania w ramach cyklu Piątki z kulturą tradycyjną
KLUB POD KOLUMNAMI, 50-244 WROCŁAW, PL. ŚW. MACIEJA 21. www.kolumny.art.pl
L’Arche Wrocław, ul. Jutrosińska 29, 51-124 Wrocław, https://www.facebook.com/LarcheWroclaw/
Piątek, 5 stycznia, godz. 18:00
Zapraszamy do wspólnego śpiewania kolęd – zarówno wschodniosłowiańskich i polskich. Spotkanie będzie miało charakter warsztatowo-przygotowawczy, w związku z planowanym kolędowaniem w sobotę 6 stycznia o godz. 17 w domu fundacji L’Arche przy ul. Jutrosińskiej 29 we Wrocławiu.
Plan spotkania:
18:00 – Wschodniosłowiański warsztat kolędowy
Nauczmy się poleskiej kolędy życzącej „Oj tam na hori”
19:00 – Warsztaty/próba kolędnicza z grupą Na Żywioł
Będziemy śpiewać polskie kolędy z bogatego repertuaru zgromadzonego przed 6 lat działalności grupy.
****************************************************************************
Jest w nich ta harmonia
Jest w nich to drżenie
A także – jak we wszelkiej pieni ludowej, pewna naturalność, swoboda
I coś – co ożywia w nas marzenie powrotu do korzeni
Do jakiejś pierwotnej wspólnoty, kiedy ludzi byli bliżej siebie
Grupa śpiewająca staje się nośnikiem tego marzenia.
Najpiękniejsze w śpiewie jest to, że można się spotkać z drugim człowiekiem
Najgłębsze to, że można śpiewać co innego (różne dźwięki/głosy) ale tworzyć razem piękną harmonię.
Dźwięk wtedy nieraz ma taką moc, że drżymy na całym ciele.
***********************************************************************
Kolędowanie od wieków było związane z wzajemnym obdarowywaniem się.
Dlatego kolęda najlepiej się czuje w sytuacji daru, gdy przychodzimy do kogoś do domu i przynosimy coś w darze, jak choćby pieśń, jak choćby Dobrą Nowinę.
Od 6 lat staramy się odbudować siłę piękno i radość z kolędowania, radość z obdarowywania, także tych, którzy poza tym dostają niewiele. Kolędujemy zatem na dolnośląskiej prowincji, a także we Wrocławiu w miejscach takich noclegownie, domy dziecka, czy więzienia. Zaprzyjaźniony dom fundacji L’Arche jest stałym miejscem naszych kolędniczych odwiedzin.
Zapraszamy gorąco do przyłączenia się do orszaku kolędniczego!
Wstęp wolny
KLUB POD KOLUMNAMI, 50-244 WROCŁAW, PL. ŚW. MACIEJA 21. www.kolumny.art.pl
Piątek, 12 I 2018, godz. 18:00
Folklor Beskidu Żywieckiego – połączenie , spokojnych pieśni pasterskich z żywiołowymi tańcami. Czyli coś dla ciała i dla duszy.
Będą piękne wielogłosowe pieśni o miłości, tęsknocie i górach. Oprócz nich humorystyczne przyśpiewki do tańca. A z racji zimowego okresu rozgrzeją nas „ogniste” tańce takie jak: hajduk czy obyrtka. Więc przyda się wygodny strój i dobre buty.
Zajęcia poprowadzi Wiola Jakubiec, młoda skrzypaczka i wokalistka. Od ponad 10 lat związana z wieloma zespołami i kapelami regionalnymi z Beskidu Żywieckiego. Obecnie można usłyszeć ją z Zespołem Pieśni i Tańca ” Żywczanie” ( Zespół Pieśni i Tańca „Żywczanie” z Żywca) i kapelą „Póki Co” (Kapela Góralska „Póki Co”). We Wrocławiu występuje między innymi z Orkiestrą Muzyki Świata Narodowego Forum Muzyki (Orkiestra Muzyki Świata | góry świata).
wstęp wolny
KLUB POD KOLUMNAMI, 50-244 WROCŁAW, PL. ŚW. MACIEJA 21. www.kolumny.art.pl
Piątek, 26 I 2018, godz.
Taniec irlandzki to niezwykle dynamiczna forma tańca, która zyskała na popularności w ostatnich latach dzięki show tanecznym takim jak „Lord of the Dance” czy „Riverdance”. Zapraszamy każdego, kto chce poczuć klimat Zielonej Wyspy.
Ceilidh to taniec grupowy. W odróżnieniu od nieraz bardzo zaawansowanych technicznie i widowiskowych tańców solowych, tutaj taniec jest przede wszystkim spotkaniem, formą interakcji we wspólnocie. Można się go łatwo nauczyć i od razu sprawia wiele radości. Od innych grupowych tańców tradycyjnych odróżnia go dynamika, przysłowiowa skoczność, właściwa stylowi tanecznemu z Irlandii
Poznamy podstawowe kroki tradycyjnych i nietradycyjnych tańców grupowych. Na zajęcia przynoście wygodny strój niekrępujący ruchów, obuwie z lekką podeszwą, a także wodę do picia.
Taniec poprowadzi Małgorzata Szarycz, certyfikowany instruktor tańca irlandzkiego ze szkoły Irish Spin
wstęp – 10 zł
Sobota, 20:00
Pub Salonik, Braniborska 2/10m Wrocław, https://www.facebook.com/salonik.smaku/
Hej kolęda kolęda!
Od wieków kolędnicy albo podłaźnicy chodzą po domach z pieśnią na ustach, niosąc dobrą nowinę
Rodzi się nowe słońce
Rodzi się nowy rok
Bóg się rodzi
Czy nie znaczy to, że oto wszyscy uzyskują okazję, by właśnei teraz narodzić się na nowo?
Podłaźniczka, to daleki przodek naszej choinki, mimo zimowego czasu wiecznie zielona, była w chacie cichym, lecz jakże wymownym emisariuzsem wiosny, i tego wszystkiego, co ta z sobą przyniesie. Dlatego strojono ją kolorowo I bogato – jak tylko się dało.
Bogato stroili się także podłaźnicy. Przebierając się się za zwierzęta (uświęcone I symboliczne w tych dniach, miały przecie przecie posiadać zdolność mowy), za wszytko co inne, obce, magiczne.
Warto ożywiać tę tradycję wciąż na nowo, stroić drzewko, stroić się, odwiedzać się wzajemnie. I śpiewać wciąż na nowo piękne kolędy, których Słowiańszczycna wydała tyle że hej! Ożywiać to co tak nam bliskie, ale w wyniku rewolucji technologicznych jakby zapomniane.
Dlatgo takie spotkania
W tym roku na przeglądzie mamy gości z Katowic, dzięki uzyskał on status ogólnośląski.
Poza tym zaśpiewają dla Was
Zespół pieśni słowiańskiej Witeź
Grupawarsztatowa Chatki tańca
Aleksandra Członka z zespołem Baby Śpiewają
KLUB POD KOLUMNAMI, 50-244 WROCŁAW, PL. ŚW. MACIEJA 21. www.kolumny.art.pl
Piątek, 26 I 2018, godz. 19:00
Narodził się chłopiec.
To cud
To coś, o czym chce się śpiewać.
Zapraszać gości.
Przyszli goście – kolędnicy.
Przyszli goście – od Sołunia.
Jak Cyryl i Metody
Jak wędrowcy, którzy stanęli nad kołyską Siemowita
By związać jego dolę ze swoją, by – niczym parki – podarować mu los.
W tradycyjnych kolędach bałkańskich łączą się wątki bożonarodzeniowe, historyczne, postrzyżynowe i ogólnoludzkie.
Zapraszamy na koncert
Zaśpiewa grupa warsztatowa Chatki Tańca
(kolędy bułgarskie których uczyliśmy się na grudniowym warsztacie kolędniczym
https://www.facebook.com/events/369573200155681/)
oraz
Zespół pieśni słowiańskiej Witeź
Kolędy serbskie, bułgarskie oraz polskie, w tym te z motywami bałkańskimi, od reemigrantów z Bośni
Bilety 10 zł.
Spotkania w ramach cyklu Piątki z kulturą tradycyjną
http://www.chatkatanca.pl/nasze-projekty/piatki-z-kultura-tradycyjna/
Zapraszamy na spotkania w grudniu
Stworzymy grupę kolędniczą!:)
Skąd się wzięło kolędowanie? Od co najmniej 2500 lat zwyczaj ten rozwijał się i wzbogacał łącząc motywy ludowe (różnych ludów) z religijnymi (różnych religii).
Jak to zwykle bywa, niektóre regiony izolowane gograficznie, czy też z innych powodów odporne na modernizację, zachowały tradycję ludową w jej dawnej postaci, postaci bliższej czasom pradawnym, czasom językowej i kulturowej wspólnoty słowiańskiej.
Jednym z takich regionów jest Polesie, położone na bagnach, dziś pomiędzy 4rema państwami.
Pieśni Polesia charakteryzuje pewna pierwotność.
Dziś często jak śpiewają chóry, to wszystkie głosy śpiewających zlewają się w jeden. Nawet w polifonicznych stylach śpiewania pieśń jest jednością podporządkowaną naczelnym prawidłom harmonii. Często taki styl śpiewania rozwija się także na wsi, pod wpływem muzyki poważnej czy też muzyki sakralnej.
Natomiast w pieśni tradycyjnej bardzo ważny jest tembr głosu, elementy improwizacji, żywej interakcji pomiędzy śpiewającymi. Rozwija się ona w zróżnicowanych regionalnie stylach wykonawczych, zbliżonych wszakże do siebie naturalnym sposobem emisji głosu.
Dlatego w tym roku spoktanie z kolędą wschodniosłowiańską poświęcimy właśnie pieśniom z Polesia.
Najpiękniejsze i najbardziej wymagające.
Jest taka noc, kiedy – jak mówią – zwierzęta przemawiają ludzkim głosem.
Po domach chodzą kolędnicy, by w zamian za bardziej lub mniej skromny poczęstunek podzielić się dobrą nowiną i jeszcze lepszą wróżbą.
Chodzą przebrani za zwierzęta, jak bocian, niedźwiedź, koza, tur. Teraz już tylko przebrani, kiedyś wiedli je z sobą.
Często ubierają maski.
Maska kolędnika przenosi go niejako w inny wymiar, czyni symbolem czegoś większego, czego jest tylko emisariuszem.
Także przodków którzy – pono – patrzą na nas z góry.
A wiadomo że w kontaktach z duchami maska nie zawadzi.
Maska jest bardzo częstym elementem stroju kolędniczego, w całej Słowiańszczyźnie a także i poza nią.
Na Bałkanach tradycja maskowania jest bardzo żywa
Zamaskowani kolędnicy nazywają się Kukierzy
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kukierzy
Zapraszamy na warsztaty rękodzielnicze
Będziemy robić sobie maski
Przy akompaniamencie opowieści i dawnych pieśni z Bałkanów
Zapisy z biblioteka.slezanska@gmail.com
Narodził się chłopiec.
To cud
To coś, o czym chce się śpiewać.
Zapraszać gości.
Przyszli goście – kolędnicy.
Przyszli goście – od Sołunia.
Jak Cyryl i Metody
Jak wędrowcy, którzy stanęli nad kołyską Siemowita
By związać jego dolę ze swoją, by – niczym parki – podarować mu los.
W tradycyjnych kolędach bałkańskich łączą się wątki bożonarodzeniowe, historyczne, postrzyżynowe i ogólnoludzkie.
Zapraszamy do nauki i śpiewania kolęd z Bułgarii
Boże Narodzenie to czas szczególny
Rodzi się nowe słońce
Rodzi się nowy rok
Bóg się rodzi
Astronomia jest jakby bliżej człowieka
Kiedyś słońce księżyc i gwiazdy w trójkę byli podstawą pomiaru upływającego czasu. Ale także drogowskazem w ziemskiej wędrówce. Czy to mędrcy czy to królowie podążali za ich wskazaniami niby za przenośnym drogowskazem – który zawsze nad głową – by pokłonić się Narodzonemu.
Podobnie teraz wędrują kolędnicy trochę na pamiątkę, a trochę też i po to, by robić to samo co oni, by powtórzyć ich gest – bo dobre rzeczy na tym świecie warto powtarzać. Wędrują z pieśnią na ustach, jako że pono kto śpiewa ten modli się po trzykroć.
Gwiazda kolędnicza to symbol Gwiazdy Betlejemskiej, wyznaczającej drogę do miejsce narodzin Jezusa. Jest to obowiązkowy atrybut kolędników. Podczas warsztatów będziemy budować gwiazdę, taką, jakiej kiedyś używano.
Prosimy o przyniesienie ze sobą, w miarę możliwości, kolorowych kartek, bibuły i innych materiałów, które wykorzystamy.
Prowadzenie warsztatów rękodzielniczych: grupa “Baby śpiewają”
Zapisy: przyspiewka@gmail.com
Podczas warsztatów będzie można zapoznać się z historią kolędowania w Polsce oraz dowiedzieć się, czym kolęda była kiedyś i kiedy zaczęła nawiązywać do Biblii. Poznamy bardzo stare kolędy życzące, późniejsze kolędy nawiązujące do Biblii, jednak nieznane powszechnie i nie śpiewane obecnie w kościołach oraz nauczymy się krótkich rymowanek na szczodraki. Zapoznamy się też ze zwyczajami i przesądami okresu okołobożonarodzeniowego, w które wierzono dawniej i na Roztoczu wierzy się w nie do dziś.
Warsztat kolęd polskich poprowadzi Aleksandra Członka wokalistka i instrumentalistka folkowych projektów muzycznych: Kipikasza
Dziadowski Projekt, stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w roku 2016 z projektem „Pieśni przekazane – pieśni niezapomniane” (Przekazane)
Jest uczennicą wielu Mistrzów muzyki tradycyjnej. Od kilku lat prowadzi badania terenowe na polskich wsiach, dlatego większość z pieśni, które przekazuje podczas warsztatów, pochodzi z jej zbiorów.
Warsztaty są częścią grudniowego cyklu spotkań z kolędami słowiańskimi w ramach Piątków z Kulturą Tradycyjną, prowadzonych przez przez Chatka Tańca w Klub Pod Kolumnami.
Zapraszamy na listopadową edycję Piątków z kulturą tradycyjną
poprowadzi Aleksandra Członka – Przekazane
Podczas spotkania uczestnicy zostaną wprowadzeni w słowiański świat, pełen guseł i tradycji ludowych.
Skupimy się na tradycjach związanych ze Świętem Dziadów oraz Świętem Zmarłych
Zapisy przyspiewka@gmail.com Koszt udziału – 20 zł, płatne kasie Klubu
18:00 – Usłyszymy opowieści o Podlasiu i zachowanych do dziś obrzędach.
Będziemy się uczyć dwugłosowych pieśni z różnych zakątków Podlasia.
Warsztaty organizuje stowarzyszenie Dziedzictwo Podlasia, organizator dolnośląskiej edycji Szansy na Oskara
Spotkanie poprowadzi Julita Charytoniuk – kulturoznawca, śpiewaczka i etnografka, śpiewa w zespołach Południce, Z lasu oraz Pieśni Piękne
Zapisy: stow.dziedzictwopodlasia@gmail.com
Koszt udziału 30 zł.
Ceilidh to taniec grupowy. W odróżnieniu od trudnych i widowiskowych tańców solowych, tutaj taniec jest przede wszystkim spotkaniem, formą interakcji we wspólnocie. Można się go łatwo nauczyć i od razu sprawia wiele radości. Od innych grupowych tańców tradycyjnych odróżnia go dynamika, przysłowiowa skoczność, właściwa stylowi tanecznemu z Irlandii.
Taniec poprowadzi Małgorzata Szarycz
Bilety – 10 zł. w kasie Klubu
Iris Spin http://taniec-irlandzki.wroclaw.pl/
Zapraszamy na spotkania październikowe
Wstęp wolny!