Join our folk jams or listen in!
Write us if you would like to participate
Both intrumentalists and vocalists are welcome, regerdless of level
Details/registration in hyperlink below
Zapraszamy na kolejną sesję muzyczną!
Zagrajcie z nami, zaśpiewajcie, posłuchajcie!
Będziemy wdzięczni za zgłoszenia uczestników dżemu.
Szcegóły / zapisy poniżej:
Zagrają
projekt Archaiczne Techniki Smyczkowe
Kapela Adama,
Kapela Marii,
Kapela Wiktora,
Kapela na poczekaniu Tymoteusza
Kapela Borysa
być może także Kapela Michała
oraz wielka niespodzianka wieczoru
Kapela Anonimowa
Spotykamy się przy okazji kolędowania:
Tematem warsztatów będzie bogactwo rytmiczne muzyki bałkańskiej, a przede wszystkim nieparzyste rytmy obecne w bułgarskiej muzyce ludowej.
Wszystkie instrumenty akutyczne mile widziane!
Bałkany to muzyczna mieszanka tradycji słowiańskiej, cygańskiej, greckiej i wielu innych. Dziś łączą się tam archaiczne style muzyczne i harmonie z wigorem współczesnej muzyki tanecznej. Z większym bogactwem rytmicznym mamy do czynienia chyba tylko w klasycznej muzyce indyjskiej i w Afryce
Do Polski przyjechał po raz pierwszy w 1969r na studia. Studiował na wydziale elektroniki Politechniki Wrocławskiej, gdzie w 1973 roku uzyskał tytuł magistra. W zawodzie inżyniera pracował do 1991r., kiedy wraz z rodziną przeprowadził się do Polski.
Wcześniej w Bułgarii skończył siedmioletnią szkołę muzyczną im. Petara Berona w Sofii. Jest laureatem ogólnokrajowych konkursów dla młodych instrumentalistów w Bułgarii i słynnego festiwalu folklorystycznego w kopriwszticy (Bułgaria)
W Polsce w latach 90-tych zaczął występować z wrocławskim zespołem terra, a w 1997r. założył razem z bułgarskim muzykiem Dimczo Angełowem zespół balkan folk acoustic, grający muzykę bałkańską, z którym z powodzeniem występował w Polsce, Czechach, Bułgarii i Estonii (na festiwalu w Viljandi). W pierwszej dekadzie XXI w. założył wraz z Grzegorzem Dąbrowskim i Jackiem Lechem zespół krzywa grzywa. Oprócz pracy w zespołach Ewgeni podejmował współpracę muzyczną z uznanymi artystami o ogólnopolskiej renomie. Dotyczy to zespołu Sławek Wierzcholski i Nocna Zmiana Bluesa. Dla Sławka nagrał partie akordeonowe dla kilku piosenek na płycie przejściowy stan i koncertował z nimi, m.in. na rawa blues festival w katowickim Spodku.
Do współracy przy nagraniach zaprosił go także jacek krzaklewski (Perfekt), oraz szwedzki piosenkarz polskiego pochodzenia Leslie Kot. Oprócz tego nagrywał i występował z zespołem eliezer mizrachi oraz z zespołem breslauer cocktail, występował także ze zbigniewem czwojdą i „New Sami Swoi”.
Zajmował się również oprawą muzyczną filmów, przygotowując muzykę do filmów babilon.pl i droga do raju, a także muzyką ilustracyjną i teatralną.
Tematem warsztatów będzie bogactwo rytmiczne muzyki bałkańskiej, a przede wszystkim nieparzyste rytmy obecne w bułgarskiej muzyce ludowej.
Wszystkie instrumenty akutyczne mile widziane!
Bałkany to muzyczna mieszanka tradycji słowiańskiej, cygańskiej, greckiej i wielu innych. Dziś łączą się tam archaiczne style muzyczne i harmonie z wigorem współczesnej muzyki tanecznej. Z większym bogactwem rytmicznym mamy do czynienia chyba tylko w klasycznej muzyce indyjskiej i w Afryce
Do Polski przyjechał po raz pierwszy w 1969r na studia. Studiował na wydziale elektroniki Politechniki Wrocławskiej, gdzie w 1973 roku uzyskał tytuł magistra. W zawodzie inżyniera pracował do 1991r., kiedy wraz z rodziną przeprowadził się do Polski.
Wcześniej w Bułgarii skończył siedmioletnią szkołę muzyczną im. Petara Berona w Sofii. Jest laureatem ogólnokrajowych konkursów dla młodych instrumentalistów w Bułgarii i słynnego festiwalu folklorystycznego w kopriwszticy (Bułgaria)
W Polsce w latach 90-tych zaczął występować z wrocławskim zespołem terra, a w 1997r. założył razem z bułgarskim muzykiem Dimczo Angełowem zespół balkan folk acoustic, grający muzykę bałkańską, z którym z powodzeniem występował w Polsce, Czechach, Bułgarii i Estonii (na festiwalu w Viljandi). W pierwszej dekadzie XXI w. założył wraz z Grzegorzem Dąbrowskim i Jackiem Lechem zespół krzywa grzywa. Oprócz pracy w zespołach Ewgeni podejmował współpracę muzyczną z uznanymi artystami o ogólnopolskiej renomie. Dotyczy to zespołu Sławek Wierzcholski i Nocna Zmiana Bluesa. Dla Sławka nagrał partie akordeonowe dla kilku piosenek na płycie przejściowy stan i koncertował z nimi, m.in. na rawa blues festival w katowickim Spodku.
Do współracy przy nagraniach zaprosił go także jacek krzaklewski (Perfekt), oraz szwedzki piosenkarz polskiego pochodzenia Leslie Kot. Oprócz tego nagrywał i występował z zespołem eliezer mizrachi oraz z zespołem breslauer cocktail, występował także ze zbigniewem czwojdą i „New Sami Swoi”.
Zajmował się również oprawą muzyczną filmów, przygotowując muzykę do filmów babilon.pl i droga do raju, a także muzyką ilustracyjną i teatralną.
Tematem warsztatów będzie bogactwo rytmiczne muzyki bałkańskiej, a przede wszystkim nieparzyste rytmy obecne w bułgarskiej muzyce ludowej.
Wszystkie instrumenty akutyczne mile widziane!
Bałkany to muzyczna mieszanka tradycji słowiańskiej, cygańskiej, greckiej i wielu innych. Dziś łączą się tam archaiczne style muzyczne i harmonie z wigorem współczesnej muzyki tanecznej. Z większym bogactwem rytmicznym mamy do czynienia chyba tylko w klasycznej muzyce indyjskiej i w Afryce
Do Polski przyjechał po raz pierwszy w 1969r na studia. Studiował na wydziale elektroniki Politechniki Wrocławskiej, gdzie w 1973 roku uzyskał tytuł magistra. W zawodzie inżyniera pracował do 1991r., kiedy wraz z rodziną przeprowadził się do Polski.
Wcześniej w Bułgarii skończył siedmioletnią szkołę muzyczną im. Petara Berona w Sofii. Jest laureatem ogólnokrajowych konkursów dla młodych instrumentalistów w Bułgarii i słynnego festiwalu folklorystycznego w kopriwszticy (Bułgaria)
W Polsce w latach 90-tych zaczął występować z wrocławskim zespołem terra, a w 1997r. założył razem z bułgarskim muzykiem Dimczo Angełowem zespół balkan folk acoustic, grający muzykę bałkańską, z którym z powodzeniem występował w Polsce, Czechach, Bułgarii i Estonii (na festiwalu w Viljandi). W pierwszej dekadzie XXI w. założył wraz z Grzegorzem Dąbrowskim i Jackiem Lechem zespół krzywa grzywa. Oprócz pracy w zespołach Ewgeni podejmował współpracę muzyczną z uznanymi artystami o ogólnopolskiej renomie. Dotyczy to zespołu Sławek Wierzcholski i Nocna Zmiana Bluesa. Dla Sławka nagrał partie akordeonowe dla kilku piosenek na płycie przejściowy stan i koncertował z nimi, m.in. na rawa blues festival w katowickim Spodku.
Do współracy przy nagraniach zaprosił go także jacek krzaklewski (Perfekt), oraz szwedzki piosenkarz polskiego pochodzenia Leslie Kot. Oprócz tego nagrywał i występował z zespołem eliezer mizrachi oraz z zespołem breslauer cocktail, występował także ze zbigniewem czwojdą i „New Sami Swoi”.
Zajmował się również oprawą muzyczną filmów, przygotowując muzykę do filmów babilon.pl i droga do raju, a także muzyką ilustracyjną i teatralną.
Czym jest dla ciebie kwiat paproci?
Czy tym, czym był dla naszych przodków, kwiatem perunowym, symbolem gromu, burzy i zwiastowanego przez nią oczyszczenia, które często nie może przebiegać chyłkie, bezgłośnie, niejako mimochodem?
Tym, co niemożliwe ale przecież – jak szczęście – właśnie nam przydarzyć się może?
Tym czego się szuka, gdy spotyka się drugą osobę?
Czy może wieczną tęsknotą wciąż szukającej siebie duszy?
To wszystko, a nawet i trochę więcej wyraża Kąpałocka – Mała Nocka, święto ognia słonecznego, ognia ziemskiego i żaru w naszych sercach, święto wody której oddajemy wieńce, jak czasowi młodość. Wody, która w lecia zaczyna być nam przyjazna i (dzięki latu i przynoszonej pono przez niepacyfikacju rusałek) zaprasza do kąpieli, kąpieli oczyszczającej byśmy się w niej zanurzyli, i wynurzyli się – narodzeni na nowo. Nie darmo w ten dzień wyznaczono święto Jana Chrzciciela, nie darmo przezwano go Kupałą.
Ale także – podobnie jak obchodzone nieco wcześniej stado – święto spotkania i wspólnoty – być może również dlatego przezywano je sabatem. Mnogie ogniska, które się w ten dzień pali, to de facto ogniskowe punkty skupienia otaczających je ludu. Dlatego przeskoczenie ogniska – daje szczęście.
Któż pogardzi szczęściem w dzisiejszym świecie? Ale być może ścieżka do niego już zarosła. Tak nieuczęszczana ostatnimi czasy… Czy uda się nam posklejać rozbity dzban? Ile mamy fragmentów, jak bardzo autentycznych?
Nawet jeśli zachowało się ich niewiele, to niektóre w całkiem niezłym stanie.
W najlepszym chyba pieśni.
Treść, choć zmeniana przez lata, zachowuje w sobie symbole
Ale jeszcze jest melodia
Ale jeszcze jest tembr głosu…
To ostatnie chyba najważniejsze. Bo właśnie w emisji, intonacji i artykulacji drzemie prawdziwa moc pieśni tradycyjnej. Drzemie to, coś co czyni pieśń czymś unikalnym – w dzisiejszym, zdominowanym przez klasyczną muzykę pop świecie.
Dlatego w pracy nad pieśniami punktem wyjścia czynimy nagrania terenowe
Zapraszamy na warsztat pieśni tradycyjnych
Prowadzenie: Dorota Sołęga z fundacji Watra
Spotkanie w ramach cyklu Piątki z kulturą tradycyjną
Zapraszamy wszystkich,którzy chcą śpiewać grać,lub choćby tylko słuchać muzyki ludowej.
Przyjdź i przynieś z sobą ulubione pieśni bądź melodie
Kolęda to zwyczaj prastary,
Śpiewając pieśni, których znaczenie nie do końca rozumiemy, czujemy przecież, że obcujemy z czymś bardzo czcigodnym. Obecność podobnych motywów, a nawet zbliżonej struktury w kolędach polskich, wschodniosłowiańskich skłania do namysłu. Ale przede wszystkim te melodie, i ten sposób śpiewania, jaki się zachował na nagraniach przenoszą nas w dawne wieki.
Przenieście się z nami
Zapraszamy na ponowne spotkanie z kolędami Kurpii, Polesia i Bułgarii, których uczyliśmy się ostatnio:
Zapraszamy na spotkanie z tańcem tradycyjnym w formach iestylizowanych.
Forma niestylizowana to pląs, jaki tańczyło się na wsi dla zabawy, a nie np. na pokaz. Kontekst estrady a także kontekst dworu sprawiał zawsze, że taniec stawał się czym innym. Mimo zachowania tej samej struktury, tej samej nazwy – to nie był już taniec ludowy, plemienny, z jekiego wywodzą się późniejsze formy taneczne. W tańcu tradycyjnym zawsze było trochę więcej ekspresji (wyrażanie siebie) niż impresji (wywierania wrażenia na innych).
Taniec ludowy łączył w sobie prostotę formy z szerokim wachlarzem możliwości w jej interpretacji. Dlatego zaczynamy od 'pravo horo’. Nie tylko dlatego że to najprostszy krok i najłatwiej się go nauczyć. Lecz także z tego względu, że w nim najłatwiej pokazać jak każda osoba prowadząca ten sam korowód – prowadzi go inaczej.
Bogactwo form tanecznych w różnych rejonach Słowiańszczyzny świadczy o tym, że zawsze była możliwość zmian, że taniec – także ten grupowy – zawsze był interpretowany osobiście. Zamiast zatem szukać jakiejś hipotetycznej części wspólnej – ruszymy na poszukiwanie drygu. Tego co sprawia, że w taniec zanurzamy się całą duszą, aż za nią podąży i całe ciało. Tego, bez czego tak poszczególne kroki jak i całe choreografie są puste.
