Wciąż słyszy się po Dolnym Śląsku o tym jak to za Niemca było przed wojną. Słyszy się o mowie ojczystej w naszym regionie jako obcej tym ziemiom. A, może pieśń w języku polskim starsza jest niż nasza lokalna tożsamość? Bo mimo że tożsamość mamy tu zlepioną ze strzępów całej słowiańszczyzny w wyniku niedawnych wysiedleń i nie możemy pamiętać ludzi pracujących w tutejszych fabrykach tytoniu, mieszkańców piastowskiej kasztelanii, ludzi broniących swoich rodzin przed najazdem mongołów, to mamy tu coś swojego. Zabrano nam ciągłość genealogiczną poprzez przesiedlenia, ale nie zabrano nam pamięci i wspólnego rodowodu tych ziem. Wrocław był od X wieku po dziś przez 400 lat pod panowaniem polskim. Budując gospodarkę i piękno tej ziemi współistnieliśmy tu z Czechami, Niemcami, Francuzami. Mimo tego jednak słowiański charakter wśród ludu do późna nie podlegał germanizacji, a do wojen pruskich z lat 1864/72 w mowie nie wyczuwalna była nawet zniemczona delikatnie gwara, którą znamy już w drugiej połowie wieku XIX jako typową.
Tożsamość słowiańską tych ziem możemy poznawać dzięki Samuelowi Bandtkie, Józefowi Lompie, ale przede wszystkim dzięki pieśniom spisanym przez Juliusza Rogera w trakcie zaborów. W pieśniach tych ujawniają się nam rodzime tęsknoty, miłości, żarty, obrzędy, piękne laskowickie dziewczyny, wojny i losy naszych rejkrutów, ptasie zwyczaje, krasna Marzaneczka i gaiczek zielony.
Zapraszamy do wspólnej wycieczki w głąb naszej wspólnej choć uciętej w pewnym momencie historii. Zapraszamy do wniknięcia w dolnośląską- słowiańską duszę przez śpiew.
Zapraszamy do wspólnego śpiewania pieśni zapisanych w Oławie, Ratowicach, Sycowie, Oleśnicy i innych miejscach o wiekowym rodzimym charakterze nie dającym się zamazać.
Zajęcia poprowadzą: Adam Nowak i Andrzej Kiszecki
Spotkanie z cyklu Piątki z kulturą tradycyjną
Słońce moje kochane. Dlaczego jeszcze jesteś tak wysoko na niebie? Nie znurzyłą Cię jeszcze całodzienna wędrówka po letnim nieboskłonie? Bo mnie definitywnie tak.
Co jest najbardziej cudowne w żniwach?
Czy to, że ziemia wydała oto owoc brzucha swego?
Czy to, że jest to jednocześnie owoc naszej pracy?
Jeśli słońcu jarzącemu – które z góry spogląda na naszą pracę – oddaliśmy swoje wszystkie siły.
To co odczuwamy bardziej?
Czy taką właśnie tęsknotę za chłobem wieczoru, za miękkością poduszki?
Czy ulgę, że oto plony, o które przez tyle miesięcy zabiegaliśmy, które spędzały nam sen z powiek – oto przyszły i są?
Czy wdzięczność, że przecież znów się udało – a skoro teraz się udało – to uda się przeżyć kolejny rok
Jeśli w tym momencie zaczynamy śpiewać pieśń – to powiedzcie, , jak będzie brzmiała ta pieśń?
Czy mogłaby zabrzmieć inaczej – pieśń szczęścia? 
Zapraszamy na spotkanie z pieśnią słowiańską
Koncert i warsztaty pieśni żniwnych
Zespół Ino Chyża
Spotkanie w ramach cyklu Piątki z kulturą tradycyjną
Zapraszamy na warsztaty śpiewu tradycyjnego tzw. otwartym głosem. Zajęcia obejmują ćwiczenia fizyczne, oddechowe, pracę z emisją głosu i jego wydobywaniem, pracę nad pieśnią (intonacja, energetyka), naukę słuchania i współbrzmienia w śpiewie. Poszerzymy wiedzę o kontekście kulturowym wykonywania pieśni, ich funkcjonalności i znaczeniu.
Tematem spotkania są pieśni Polesia, które jest sporym obszarem obejmującym zarówno Polskę, Białoruś i Ukrainę. Muzyka Polesia znana jest ze swej dzikości brzmienia i archaiczności melodii. Do dziś można spotkać tam obrzędy wywodzące się jeszcze z czasów przedchrześciajńskich.
Więcejinformacji i muzyki znajduje się tu:
http://www.muzykapolesia.net/index.php
Prowadząca:
JoannaSkowrońska – etnolog, śpiewaczka. Odwielu lat prowadzi badania terenowe w Polsce i na Polesiu, a od 2010 na Dolnym Śląsku. Rejestruje, dokumentuje i bada pieśni, czego efektem są płyty wydawane przez Fundację Ważka, z którą współpracuje. Pieśni uczy się głównie u wiejskich śpiewaczek i śpiewaków, lecz ma za sobą także doświadczenia warsztatowe z wybitnymi etnomuzykologami, folklorystami z Polski i Europy Środkowo-Wschodniej. Bada zróżnicowanie emisji głosu w śpiewie tradycyjnym oraz postrzeganie pieśni przez wykonawców i odbiorców we współczesnym świecie, a także przemiany obrzędów tradycyjnych. Współtworzy Centralę Muzyki Tradycyjnej, dolnosląską edycję „Małego Kolberga” i „Szkół kolberga”.
Stypendystka Ministra Kultury 2018.
Koszt udziału: 20 zł
Zapisy: chatka.tanca@gmail.com
Spotkanie w ramach cyklu Piątki z kulturą tradycyjną
Dla kogo?
Warsztaty skierowane są dla wszystkich niezależnie od doświadczenia.
Chciałbym zaprosić was na spotkanie z obrzędowymi pieśniami związanymi z cyklem przywoływań wiosny. Wiosenne pieśni wywodzą się jeszcze z czasów przedchrześcijańskich i miały na celu obudzić zamarzniętą ziemie oraz słońce utożsamiane z bogiem Jaryłą. Do dzisiejszego dnia zachowały się archaiczne melodie oraz teksty odwołujące się do tych pradawnych obrzędów. Pieśni których będę uczył śpiewane są w kwietniu na Bałkanach podczas obchodów święta nazywanego Đurđevdan.
Podczas warsztatów skupimy się na pracy z poprawną emisją charakterystyczną dla terenów Serbii i Bułgarii. Uczestnik pozna kontekst etnograficzny związany z pieśniami i obrzędowością wiosenną.
O prowadzącym:
Kacper Siejkowski- kontakt z muzyką tradycyjną miał już od najmłodszych lat, pieśni uczył się od swojego dziadka z Łemkowszczyzny. Był uczestnikiem warsztatów z Branko Tadićem, Eliną Tonevą, Jurijem Pastuszenko, Joanną Skowrońską, Kasią Radziwilawą, Dorote Girskiene i wielu innych. Laureat wielu konkursów muzyki ludowej takich jak Festiwal Współczesnej Kultury Ludowej im. Jana Iwaszczyszyna, Szansa na Oskara, Festiwal Krajobrazy Sceny Ludowej w Czarnem, Ogólnopolski Festiwal Ludowy im.św Andrzeja. Zaczynał jako solista w zespole ludowym Podlotki w 2010 r., pracował jako dyrygent w chórze cerkiewnym ukraińskiej mniejszości narodowej „Kalyna”, członek zespołu „Witeź”.
Cena 20 zł
Zapisy mailowe kolbergjestin@gmail.com
Ilość miejsc ograniczona
Spotkanie w ramach cyklu: Piątki z kulturą tradycyjną
