Taniec w społecznościach tradycyjnych był ważną formą bycia razem
Współczesne formy taneczne często pozwalają na indywidualną ekspresję emocjonalną, czasem też na interakcję w z drugim człowiekiem, traktowanym również jako medium takiej ekspresji.
Wracamy do tańców tradycyjnych dla tej ekspresji, ale także dla czegoś więcej, co w sobie zawierają. Dla kontaktu z drugim człowiekiem, ale też ze społecznością, w konwencjonalnych ramach wyznaczonych przez społeczności. Dla odnalezienie w starych przejawach kultury kontaktu z sobą, z drugim człowiekiem, i historią ludzkiej zbiorowości dzięki której istniejemy – w sposób nieskażony alienacją wszechobecną we współczesnej cywilizacji.
Ale przede wszystkim dlatego, że daje nam to radość, zbawienny pod względem zdrowotnym wysiłek fizyczny oraz poczucie spełnienia
Tańczymy tańce polskie, słowiańskie, europejskie
Z Wielkopolski, Mazowsza, Podkarpacia, Ukrainy, Rosji, Białorusi, Bałkanów, Szwecji, Portugalii, Włoch, Grecji – zewsząd gdzie znajdziemy interesującą etniczną tradycję taneczną.